Mijn vrouw zegt dat mannen rijden met hun piemel. En wel hierom: vanavond ging ik een fijn stukje fietsen. Rustig, zo was het plan, want nog een beetje dikke poten van het skeeleren gisteren en zaterdag doen we 160 kilometer in de Ronde van Noord-Holland, dus…
Ik reed ook rustig totdat langs de 5e baan in de verte een andere renner opdoemde. Zou het me lukken die voor het einde van de baan te pakken te krijgen? Dat bleek appeltje-eitje. Net voorbij de helft was de buit binnen.
Daarmee zat mijn tempo duidelijk al een stukje hoger dan rustig. Het oorspronkelijke plan was om dan rechtstreeks naar de Lijnden te rijden. Nou ja, eigenlijk was ik überhaupt niet van plan die kant op te gaan, maar ja, als je toch eenmaal rijdt, kun je net zo goed even doorrijden.
De Lijnden dus. Niet. Want dan toch maar door naar de ringvaart en dan via Zwanenburg alsnog naar de Lijnden. En terwijl ik net de ringvaart opdraai zie ik voor me eerst een, dan nog een en dan drie rijders. Of eigenlijk: doelwitten.
In je hoofd werkt dat dan van “eerst naar die eerste, dan de tweede als springplank naar die andere drie”. Rijden maar.
Nummer een ging er al vrij snel aan. Dat motiveert om te versnellen richting nummer twee. En ook die was makkelijk. Maar ondertussen waren die andere drie toch duidelijk een stukje uitgelopen. Kortom, tijd voor de grote plaat en wat extra kracht. En weer een doel: zou het lukken ze voor het stoplicht bij Zwanenburg te pakken? Dat lukte op 30 meter na.
Even uithijgen achter… kijk nou: damesbillen! Twee paar. En daarvoor een sterke heer. Als lezer kun je natuurlijk nu even denken ‘daar ga je met je piemelrijden’, maar let op. De heer voorop was duidelijk de leider. Bij tegemoetkomende auto’s die keurig op hun eigen helft reden, riep hij toch hard ‘Auto tegen!’. En bij op de stoep geparkeerde auto’s ging hij toch hard wapperen met zijn arm. Pas op, kijk uit. En de dames volgden.
Totdat ik besloot dat ik er eigenlijk wel langs wilde. Tandje bij en hopla er voorbij. Binnen 5 seconden kwam de heer (gekleed in versleten Rabobank tenue) er voorbij. Ik maakte ruimte voor de dames, maar die volgden niet langer. Hun ‘heer’ liet ze simpelweg in de steek.
Weer een stukje later. Ik doe een fijne aflossing met een klein beetje extra. En opnieuw, binnen 5 seconden kwam onze Rabo-topper er weer langs. Ook met een beetje extra. Zo ging het met een gangetje van 43km (wind van opzij) richting de Lijnden. Ondertussen werd er geen woord en geen blik gewisseld.
En dat heet volgens mijn vrouw dus rijden met je piemel. Begrijp jij dat nou?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten