Heel blijven

Als je ergens lang voor traint, vaak een duursport waarbij de uiteindelijke prestatie ook lang duurt, dan train je dus lang. En in zo’n lange periode liggen de gevaren om de hoek. Ergens gedurende dat proces, kan er immers van alles mis gaan.

Een valpartijtje, een spierscheurinkje, een wielbreukje, een rugpijntje, een hartoperatietje, een you-name-it-je, het zijn allemaal zo van die oorzaken die ervoor kunnen zorgen dat er uiteindelijk even niet gestart wordt. Daarbij schijnt er overigens een wetenschappelijk bewezen samenhang te zijn met het aantal grijze haren der deelnemers.

Met ons peloton is het, helaas, zo moet gezegd, niet anders.

‘Heel blijven’ is het motto van de duursporter, zeker naarmate het uur U nadert. Maar het is geen vanzelfsprekendheid. Je hebt immers niet alles in de hand. Jezelf en je materiaal, dat is nog aardig te controleren, maar de ander, die fietser van links, dat gat in de weg, het hortende en stotende hartklepje, die zie je niet zomaar aankomen.

Het is daarom niet gek dat ook wielrenners een beroep doen op de voorzienigheid. Meer specifiek kun je verzoeken om verschoond te blijven van onheil kwijt bij de Madonna del Ghisallo.

In 1632 verscheen Maria aan de Graaf van Ghisallo terwijl hij op de vlucht was voor struikrovers en ze werd daarom de patroonheilige van reizigers. In 1949 werd ze - op voordracht van een ongetwijfeld wielergekke priester -door Paus Pius XII uitgeroepen tot beschermheilige van de wielrenners.

Het kerkje dat ter ere van dit alles werd gebouwd - nu een bedevaartsoord voor wielrenners - staat langs de route van de Ronde van Lombardije in Italië. Dat is niet helemaal in de richting, maar voor hen die het nodig hebben…